Asset Publisher
Święto Trzech Króli – refleksja nad darami natury
Wczoraj, 6.01. obchodziliśmy Święto Trzech Króli – jedno z najstarszych i najbardziej symbolicznych świąt w tradycji chrześcijańskiej. Dzień ten, upamiętniający wizytę mędrców w Betlejem, pełen jest odniesień do natury, które w przeszłości miały kluczowe znaczenie w kulturze ludowej. Co łączy to święto z lasem?
Mędrcy, którzy przybyli do Jezusa, przynieśli trzy symboliczne dary: złoto, kadzidło i mirrę. Każde z nich ma swoje źródło w naturze.
KADZIDŁO i MIRRA – to aromatyczne żywice pozyskiwane z egzotycznych drzew kadzidłowców (Boswellia) i balsamowców (Commiphora). Gatunki te występują w Afryce, na Półwyspie Arabskim i w Indiach. Od tysiącleci były cenione za swoje właściwości lecznicze, oczyszczające i symboliczne.
Choć drzewa te nie rosną w Polsce, nasze rodzime lasy oferują własne skarby żywiczne, takie jak np. sosny, modrzewie, czy świerki. Wydzielają one żywicę, która pełni funkcję ochronną – zabezpiecza drzewa przed uszkodzeniami i infekcjami. Dawniej, żywica iglaków wykorzystywana była jako środek leczniczy, np. do gojenia ran, a także jako surowiec do tworzenia maści i lokalnych kadzideł. Zapach spalanej żywicy był często używany w rytuałach oczyszczających, podobnie jak mirra i kadzidło na Bliskim Wschodzie.
ZŁOTO – choć dosłownie oznaczało kruszec, w interpretacjach ludowych symbolizowało bogactwo natury. Zimą złotem lasu są promienie słońca przedzierające się przez ośnieżone gałęzie, mieniące się krople żywicy na pniach drzew, czy złociste liście, które nie spadły z drzew. W lecie „złotem lasu” nazywano miód z leśnych pasiek, a także grzyby i jagody, które od wieków były źródłem pożywienia i wartościowych produktów dla ludzi. Złoto lasu to także metafora jego bogactw – drewna, które ogrzewało domy i czystego powietrza.
Dawniej w tradycji ludowej las był postrzegany jako miejsce pełne mocy i magii. W okresie Święta Trzech Króli do domów przynoszono gałązki świerku, jałowca lub jodły – wierzono, że chronią one przed złymi duchami i zapewniają pomyślność.
Gałązki jałowca kładziono w progach domów i obór, aby odstraszyć złe moce oraz chronić zwierzęta gospodarskie. Jałowiec był również symbolem odporności i przetrwania, szczególnie zimą.
Świerk i jodła używane były w formie dekoracji, ale także jako naturalne kadzidło. Gałązki spalano aby oczyścić przestrzeń w domu i obejściu.
Dziś Święto Trzech Króli może być okazją do refleksji nad związkiem człowieka z naturą. Dary mędrców przypominają jak głęboko nasze życie związane jest z przyrodą i jej bogactwami. Z kolei wędrówka Trzech Króli, symbolizująca poszukiwanie, może być dla nas inspiracją, byśmy i my na nowo odkryli piękno otaczającego nas świata, zwłaszcza lasów, które dają schronienie, spokój i ukojenie.