W lasach Nadleśnictwa Piaski spotkać można modliszki.

Spacerując po lasach i przylegających do nich polanach można natrafić na wiele ciekawych, a także rzadkich gatunków zwierząt. Jednym z takich jest łatwa do rozpoznania modliszka zwyczajna, z charakterystyczną trójkątną głową oraz przednią, chwytną parą odnóży. Owad ten, będąc jedynym przedstawicielem grupy modliszek w Europie Środkowej, dorasta w zależności od płci do 75 milimetrów (samice, samce osiągają maksymalnie 40 milimetrów). Pomimo posiadania skrzydeł korzysta z nich bardzo rzadko. Samice przed zagrożeniem uciekają na swoich odnóżach, samce (głównie młode) mogą odlecieć na niewielkie odległości. Spotkać je można w dobrze nasłonecznionych śródleśnych łąkach, polanach oraz skrajach lasów od sierpnia do października. Modliszka odżywia się innymi owadami oraz pająkami, które zjada żywcem, zaczynając od głowy.

Oczywiście modliszki znane są głównie z faktu ich kanibalizmu, polegającego na zjedzeniu przez samice wcześniej z nią kopulującego samca. Warto więc tutaj przytoczyć pewne sprostowanie, nie jest bowiem prawdą to, że samica zawsze zjada samca po kopulacji. Takie zjawisko, wg badań S. E. Lawrence’a występuje u 1/3 par. Jego przyczyn może być kilka, ale do najbardziej prawdopodobnych zaliczamy większy instynkt drapieżcy u samic oraz chęć zmniejszenia konkurencji w łowisku.

Jeszcze pod koniec XX wieku modliszkę można było spotkać niemal wyłącznie na Podkarpaciu, szczególnie w Kotlinie Sandomierskiej. Z początkiem XXI wieku obserwujemy stały wzrost siedlisk tego owada, obecnie spotkać ją można na terenie całego kraju. Uważa się, że przyczyną tego zjawiska jest ocieplanie się naszego klimatu.

Czy spotkanie z modliszką jest groźne dla człowieka? Oczywiście nie, pomimo, że część ludzi wierzy, iż spojrzenie w oczy modliszce przynosi pecha, a nawet śmierć. Pamiętać natomiast należy, że owad ten znajduje się w Polskiej Czerwonej Księdze jako gatunek bardzo wysokiego ryzyka i jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.